میکروفون‌گذاری، به‌ویژه در زمینه صداگذاری حرفه‌ای یا اجرای زنده، شامل رعایت مجموعه‌ای از اصول و قوانین است تا بهترین کیفیت صدا را تضمین کند و از مشکلاتی مانند فیدبک یا نویز جلوگیری شود. در ادامه مهم‌ترین قوانین و نکات مربوط به میکروفون‌گذاری آورده شده است:
1. نوع میکروفون مناسب را انتخاب کنید:
- داینامیک: برای صدای بلند و محیط‌های پر سروصدا (مانند اجراهای زنده).
- کاندنسر: برای صدای دقیق و با کیفیت بالا (مانند ضبط در استودیو).
- ریبان: برای ضبط صدای طبیعی و گرم، بیشتر در استودیو.
2. جهت‌گیری میکروفون (Polar Pattern):
- کاردیوید (Cardioid): صدا را از جلو دریافت می‌کند و نویز پشت را کاهش می‌دهد.
- اومنی‌دایرکشنال (Omni): صدا را از همه جهت‌ها دریافت می‌کند.
- فوق‌کاردیوید و سوپرکاردیوید: برای تمرکز بیشتر روی منبع صدا.
- بای‌دایرکشنال (Figure-8): برای دریافت صدا از دو جهت (مانند مصاحبه دو نفره).
3. فاصله میکروفون تا منبع صدا:
- قوانین عمومی:
- برای صدای واضح و مستقیم، فاصله بین 15 تا 30 سانتی‌متر مناسب است.
- فاصله زیاد می‌تواند باعث دریافت صدای محیط یا پژواک شود.
- فاصله بسیار نزدیک ممکن است اثر پروکسی‌میتی (باس اضافه) ایجاد کند.
4. زاویه قرارگیری:
- زاویه 45 درجه به دهان یا منبع صدا کمک می‌کند تا از انفجار صداهای “پ” و “ب” جلوگیری شود.
- برای سازها، زاویه و فاصله باید با توجه به ساز تغییر کند (مثلاً برای گیتار آکوستیک، میکروفون نزدیک حفره صدا باشد).
5. اجتناب از فیدبک:
- از قرار دادن میکروفون جلوی بلندگو خودداری کنید.
- زاویه میکروفون نسبت به بلندگو باید به‌گونه‌ای باشد که صدا بازتاب نیابد.
6. استفاده از فیلترها و بادگیر:
- پاپ فیلتر: برای کاهش صداهای پاپ (انفجاری) در ضبط‌های وکال.
- بادگیر: برای استفاده در محیط‌های باز یا بادخیز.
7. نویز و لرزش را کنترل کنید:
- از پایه میکروفون با شاک‌مانت استفاده کنید تا لرزش‌ها کاهش یابد.
- کابل‌ها را به‌درستی مدیریت کنید تا از تداخل و نویز جلوگیری شود.
8. آزمایش و تنظیم صدا:
- قبل از ضبط یا اجرا، صدا را آزمایش کنید.
- میزان ورودی (Gain) و خروجی (Level) را طوری تنظیم کنید که صدا واضح باشد و دیستورت نشود.
9. محیط و آکوستیک فضا:
- در محیط‌هایی با بازتاب زیاد، از پدهای آکوستیک یا مواد جاذب صدا استفاده کنید.
- برای ضبط، محیطی بی‌صدا و بدون نویز خارجی انتخاب کنید.